Veel komische figuren droegen vroeger de naam van een gerecht. Zo had je in Duitsland Hanswurst, Junker Stockfisch en Pickelhering, in Engeland Jack Pudding, in Frankrijk Jean Potage, in Italië Signor Maccheroni en in Hongarije Paprika Jancsi. Door rondreizende kermisartiesten raakten veel personages ook in andere landen ingeburgerd. In Nederland bijvoorbeeld werd Jean Potage bekend als Jan Soep. Wie potsen maakte, heette Hansworst of Pekelharing. Van lieverlee werd ook in de oud-Hollandse poppenkast de hoofdpersoon met deze twee namen aangesproken, voordat men hem Jan Klaassen noemde. In het volkspoppenspel treffen we verder een aantal kluchtfiguren aan voor wie lekker eten belangrijk is, hoewel hun naam daar niet op wijst. Gioppino bijvoorbeeld, uit de Noord-Italiaanse stad Bergamo, is dol op polenta, een gerecht dat bereid is uit maïsmeel. Voor Pulcinella is spaghetti het favoriete kostje, voor Mr Punch zijn het worstjes. Bij sommige lekkerbekken gaat de voorkeur meer uit naar de fles. Ze kijken daarbij weleens te diep in het glaasje. De rode neus van Jan Klaassen wijst erop dat hij wel van een jenevertje houdt. Katrijn verwijt hem dikwijls dat hij te vaak naar de herberg loopt. Jan werpt haar dan voor de voeten dat zij zelf naar anijs ruikt.
Zie ook Gnafron, Guignolet, Guillaume, Doepak nrs. 85, 141, 153 en Pamflet nr. 7.