Brits toneelregisseur, theatertheoreticus, decor- en kostuumontwerper (1872-1966). Experimenteerde met licht, sobere decors en - niet altijd tot hun genoegen - zijn acteurs. Initiator van het te Florence (Italië) verschenen theatertijdschrift 'The Mask' (1909-1929) en 'The Marionnette To-Night' (1918-1919). Had in z'n studio aldaar - waar hij van 1908 tot in de jaren twintig van de vorige eeuw verbleef en een eigen toneelschool had - een grote verzameling marionetten en schimmen. Hield zich intensief bezig met het fenomeen 'pop'. In zijn essay over de 'Übermarionet' verklaart hij acteurs geen volmaakt (theater)instrument te vinden, omdat zij hun eigen persoonlijkheid laten overheersen. Zijn voorkeur ging dan ook uit naar de pop. Zo beschouwde en behandelde hij zijn acteurs eigenlijk ook. Zij waren slechts een onderdeel om de voorstelling te laten slagen.
Zie ook Heinrich von Kleist, Henri Signoret en Stock-character.