Als je met je hoofd in de wolken loopt, ben je helemaal vervuld van blijdschap en opwinding. Je begeeft je als het ware in hogere sferen. Vooral als je na een optreden - in bijvoorbeeld een theater - een daverend applaus als beloning krijgt voor de voorstelling die je gaf. Minzaam buig je voor de toeschouwers die, soms uit beleefdheid maar hopelijk uit een gemeend enthousiasme, voor je zitten te klappen en soms zelfs gaan staan. Het buigen na afloop van een optreden is een kunst op zich. Als het stuk geëindigd is en het doek valt, zul je voor het voetlicht moeten komen om het publiek te danken voor hun aanwezigheid. Je kunt dit doen door een - bescheiden - buiging te maken. Bij theatergezelschappen waarin meerdere acteurs optreden, heeft de bukmeester het heft in handen. Hij of zij staat in het midden, heeft veelal de hoofdrol in het stuk, en bepaalt wanneer en op welk moment de spelers een buiging mogen maken, de spots doven of weer aangaan en de gordijnen open- en weer dichtgaan.
Zie ook Pamflet nr. 39.