Doet zich net als de apotheker in het volkspoppenspel meestal geleerder voor dan hij is. Hun 'medicijn' is goed voor veel gekheid. Neem bijvoorbeeld 'Le malade imaginaire' ('de ingebeelde zieke'), een schimmenspel uit het in 1885 verschenen boek 'Les Ombres Chinoises de mon père' ('de Chinese schimmen van mijn vader') van Paul Eudel. De ingebeelde zieke draagt de toepasselijke naam 'Monsieur Désemplâtres' (désemplir betekent 'leeglopen'). Hem wordt door dokter Purgon (purger is 'laxeren') een 'algemeen inwendig geneesmiddel' voorgeschreven, dat slaapverwekkend, zuiverend en windenverdrijvend is, en zorgt voor stuwingen. Het bevat rozenolie, rabarber, citroenlimonade en andere vruchtenextracten. Apotheker Visautrou zal het laxeermiddel toedienen. Als men weet dat 's mans naam 'kijk in de gat' betekent, zal men begrijpen dat het om een lavement gaat. Terwijl nu de 'gatengluurder' het achterste van de patiënt met de klisteerspuit bewerkt, verlenen vrouw en dochtertje van de zielenpiet alsook Pierrot 'assistentie'.  Zij staan in een rij en houden elkaar aan hun kleding vast, al roepende: 'Ah, mon pauvre mari!' ('Ah, mijn arme echtgenoot!'). 'Ah, mon pauvre papa!' De patiënt kraait en knort van genot: 'Il est bénin, bénin, bénin!' Oftewel: 'Het is weldadig.'
Zie ook Dottore, Il.